Ευρωπαϊκό διαβατήριο προσόντων προσφύγων

Δελτίο Τύπου

30/03/2018

Ο Αναπληρωτής Πρύτανη Διεθνών Συνεργασιών, Φοιτητικών Θεμάτων και Θεμάτων Αποφοίτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου κ. Σπύρος Συρόπουλος παραβρέθηκε στις 28 Μαρτίου, στο διεθνές συνέδριο για το Ευρωπαϊκό Διαβατήριο Προσόντων Προσφύγων (European Qualifications Passport for Refugees) που πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων σε συνεργασία με το Council of Europe (παρουσία του Sjur Bergan, Ηead of the Education Department Council of Europe).    

Ο κ. Συρόπουλος ως εκπρόσωπος του Πανεπιστημίου Αιγαίου αλλά και ως Γενικός Γραμματέας της Ελλάδος στη European University Association στις Βρυξέλλες, έδωσε μία ομιλία με θέμα «Universities and the European Qualifications Passport for Refugees» με την οποία παρουσίασε την κοινωνική και πολιτική διάσταση του προβλήματος, τις δράσεις που αναλαμβάνουν οι ευρωπαϊκές χώρες αλλά και τις προοπτικές και τα οφέλη από το ΕΔΠΠ.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2016 καταδείχθηκε ότι το 70% των χωρών που συμμετέχουν στη Σύμβαση της Λισαβώνας για την Αναγνώριση Προσόντων για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δεν έχουν λάβει μέτρα για την εφαρμογή του Άρθρου VII της Σύμβασης, το οποίο αναφέρεται στην αναγνώριση των προσόντων των προσφύγων που δεν μπορούν να τα αποδείξουν με έγγραφα. Έτσι, το 2017 ξεκίνησε η προσπάθεια να οριστούν τα κριτήρια και η μεθοδολογία με τα οποία θα γίνει εφικτή η εκτίμηση των προσόντων των προσφύγων, με τη συνεργασία του ελληνικού ΔΟΑΤΑΠ με των αντίστοιχων του Ην. Βασιλείου, της Ιταλίας και της Νορβηγίας μαζί με το Συμβούλιο της Ευρώπης και τον αρμόδιο Επίτροπο για τους Πρόσφυγες του ΟΗΕ. Ήδη το πρόγραμμα μπαίνει στη δεύτερη φάση ενώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι αυτή τη φορά συμμετείχαν πολλές περισσότερες χώρες.

Ας σημειωθεί ότι το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, το οποίο λόγω γεωγραφικής θέσης βίωσε από την πρώτη ημέρα το κοινωνικό πρόβλημα από την αθρόα εισροή προσφύγων, είχε πρωτοστατήσει στον ελληνικό χώρο με εμπεριστατωμένη πρόταση στο ΥΠ.Π.Ε.Θ. από το 2015 σχετικά με τη δυνατότητα προσφύγων να συνεχίσουν τις σπουδές τους.

Τα Πανεπιστήμια δεν μπορούν να λύσουν ένα πολιτικό πρόβλημα, μπορούν όμως, να διαχειριστούν με όρους πολιτισμού ένα κοινωνικό πρόβλημα, να δώσουν προοπτικές αξιοπρέπειας σε ανθρώπους που κάποτε είχαν ξεκινήσει να σπουδάζουν, να τους επιτρέψουν να αξιοποιήσουν τα προσόντα τους σε όποια χώρα καταλήξουν και να ευελπιστούν στην επιστροφή μίας ακαδημαϊκής επένδυσης, εφόσον αυτοί οι άνθρωποι (όσοι τα καταφέρουν) δεν θα εξαρτώνται από την ελεημοσύνη της χώρας-υποδοχέα, αλλά θα μπορούν να συνεισφέρουν στο κοινωνικό σύνολο μέσα από την Εκπαίδευση που θα λάβουν.